| Şiir | Şiir no:90 |
| Şair | Şiirler |
| Albüm | albüm girilmemiş |
| Okunma | 344 views okunmuş |
Şiir no:90
11.01.1992
Takip edemedim işimi
Çavuşlar bırakmadı peşimi
Zehir etti ekmeğimi aşımı
Köylü çıkardı haşımı (1)
Hanım da kırar bir gün dişimi
Yandım pancar senin elinden
Ne zaman gelir rumun yazı
Çekilmez ağanın nazı
Muska oldu komşunun sözü
Yandım pancar senin elinden
Seçemedim ayvayı,narı
Hazreti Adem’di çiftçinin piri
Bilinmez Veysel’in sırrı
Çocuklar da döktü kan teri
Yandım pancar senin elinden
Acı poyraz keskinleşti
Kader bize de küstü
Kınamayın dostlar ,kış erken bastı
Ağa da selamı kesti
Çıkamadım geziye
Çocuklar da günde gelir hizaya
Kafamı taktım kuzuya
Dizlerim düştü sızıya
Bir ümitle ektim
Her gün boyuna baktım
Yeter artık canımdan bıktım
Kervanım kater kater
Çenem bülbül gibi öter
Hasretin burnumda kokar
Kar altında kuzu gibi yatar
Değişir mi insanın huyu
Veremedim istediğin suyu
Kar altında rahat uyu
Defter no:5 s.97
1-haşı çıkmak :halsizleşmek,pörsümek
Loading...